கம்பராமாயணத்தை ‘கம்பன் என் காதலன்’ என்கிற பெயரில் நடிகர் சிவகுமார் பேருரை நிகழ்த்தி அது ஆடியோ சிடியாக விற்பனையிலும் சாதனை படைத்தது.
அதைத் தொடர்ந்து இப்போது ‘மகாபாரதம்’ தொடர்பான ஆய்வில் ஈடுபட்டு அதையும் இரண்டு மணி நேரப் பேருரையாக ஈரோட்டில் ஒரு கல்லூரியில் பேசியிருக்கிறார் நடிகர் சிவக்குமார்.
சிவக்குமார் ஆற்றிய அந்த மகாபாராத உரை விஜய் டிவியில் வரும் 16-ம் தேதி மாட்டுப் பொங்கலன்று மாலை 4 மணிக்கு ஒளிபரப்பாக இருக்கிறது.
இந்த மகாபாராத உரையின் சிடி வெளியீட்டு விழா சமீபத்தில் நுங்கம்பாக்கம் 4 பிரேம்ஸ் தியேட்டரில் நடைபெற்றது. சினிமா பிரபலங்கள் பலர் இந்த நிகழ்ச்சியில் கலந்து கொண்டனர்.
அப்போது இந்த பிரமாண்டமான பேச்சு பற்றியும், அதற்காக அவர் தன்னை மெருகேற்றிக் கொண்ட விதம் பற்றியும் விரிவாக பேட்டியளித்தார் நடிகர் சிவக்குமார்.
அது இங்கே :
இந்த வயதிலும் எப்படி உங்களுக்கு இந்த நினைவாற்றல் சாத்தியம் ஆகி இருக்கிறது..?
இந்த வயது என்றால் என்ன அர்த்தம்..? நான் 74-ஐ கடந்து 75–ஐத் தொட்டுக் கொண்டு இருக்கிறேன். அவ்வளவுதான். நான் என்னை 1970-களில் இருப்பதாக ஒரு போதும் நினைப்பதில்லை. ஆனால் 17-ல் இருப்பதாகவே நினைக்கிறேன்.
சரி இதற்கான பயிற்சியை எப்படி மேற்கொண்டீர்கள்..?
நான்10 வயது பையனாக இருந்தபோதே சின்ன வயதிருந்தே, இந்தப் பயிற்சி எனக்கு உண்டு. அந்தக் காலத்து ‘பராசக்தி’, ‘மனோகரா’, ‘இல்லற ஜோதி’ போன்ற படங்களின் வசனங்கள் சிறு, சிறு புத்தகங்களாக வரும். அப்போதே எட்டணா கொடுத்து வாங்கி முழுதாகப் படித்து கூடப் படிக்கும் பையன்களிடம் 2 மணி நேரம் சொல்லியிருக்கிறேன். அந்தப் பயிற்சி எனக்கு அப்போதிலிருந்தே உண்டு.
இந்த பேருரை முயற்சி எப்படி உருவானது..?
நான் சென்னைக்கு வந்து 50 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டன. ஓவியம், பயிற்சி என்று 7 ஆண்டுகள் ஓடிவிட்டன. நடிகனாக சினிமா, நாடகம், டிவி என்று 40 ஆண்டுகள் போய்விட்டன.
இது போதும் என்று முடிவெடுத்த பிறகுதான் மேடைப் பேச்சு பக்கம் தாவினேன். நான் பெரிய பேச்சாளன் இல்லை. அடுக்கு மொழி கவர்ச்சி நடை என்றெல்லாம் என்னால் பேச முடியாது.
அப்போதுதான் இப்படி தலைப்பு வைத்து உரையாற்ற ஆரம்பித்தேன். இப்படி இதுவரை 16 உரைகள் ஆற்றி விட்டேன். அவற்றில் 15 உரைகள் தொலைக்காட்சிகளில் ஒளிபரப்பாகி விட்டன. அந்த உரைகளில் கம்பராமாயணம். மகாபாரதம் உரைகள் வேறுபட்ட அனுபவங்கள்.
கம்பராமாயண அனுபவம் எப்படி..?
கம்ப ராமாயணத்தில் வால்மீகி ராமாயணம் வேறு, கம்ப ராமாயணம் வேறு. கம்ப ராமாயணம் உலகம் முழுக்கப் பாராட்டப்படுவது. இதைப் பற்றி எவ்வளவோ பேர் எவ்வளவோவிதமாக பேசியிருக்கிறார்கள்.
ஒரு முறை என்னை காரைக்குடி கம்பன் கழகத்தினர் கம்ப ராமாயணம் பற்றிப் பேசக் கேட்டபோது முதலில் எனக்கு மிரட்சியாகத்தான் இருந்தது. அதற்காகப் பல நூல்களைப் படித்தேன். உரைகளைக் கேட்டேன். பேராசிரியர் சாலமன் பாப்பையா போன்று ராமாயண உரையாற்றுபவர்களிடம் கலந்து பேசினேன்.
அதன் பின்பு எனக்கொன்று புலப்பட்டது. பலரும் கம்ப ராமாயணம் பற்றி மணிக்கணக்காகப் பேசுகிறார்கள். ஆனால் கம்பனின் பாடல்களைக் குறைவாகவே பயன்படுத்துகிறார்கள் என்பது மட்டும் புரிந்தது.
நாம் கம்பனின் பாடல்களை அதிகமாகப் பயன்படுத்துவோமே என்று முடிவெடுத்து, முதலில் 9 பாடல்களில் தொடங்கி பின்னர் 50, பிறகு 100 பாடல்கள் என்று முடிவு செய்து செயலில் இறங்கினேன்.
கம்ப ராமாயணத்தில் மொத்தமாக 10,520 பாடல்கள் இருக்கின்றன. ஒவ்வொன்றையும் படிக்க ஆரம்பித்தாலோ புரியாது. அவ்வளவு கடின நடையாக இருந்தது. அவற்றில் முழுக் கதையும் வருமாறு 100 பாடல்களைத் தேர்வு செய்து கோர்த்து தயாரித்துப் பேசினேன். இதன் சிடியே ஒரு லட்சத்திற்கும் மேல் விற்றது.
பலரும் அதைப் பாராட்டியதைப் பார்த்துதான் அடுத்ததாக இந்த மகாபாரத உரை முயற்சியில் இறங்கினேன். பலரும் இதைப் பெரிய விஷயமாகப் பாராட்டும்போது நான் நினைப்பது இதில் சாதனை என்ற ஒன்றுமேயில்லை என்றுதான். நான் முழு மனிதன் இல்லை.. என்னிடமும் குறைகள் உள்ளன. அதே சமயம் நிறைகளும் உள்ளன.
‘மகாபாரதம்’ உரையின் முன் தயாரிப்பு அனுபவம் எப்படி இருந்தது..?
‘கம்ப ராமாயணம்’ இந்தியப் பெருங்கடல் போன்றது என்றால் ‘மகாபாரதம்’ பசிபிக் பெருங்கடல் போன்றது. கம்பராமாயணத்தை இரண்டே வரியில்கூட சொல்ல முடியும். ஆனால் மகாபாரதத்தை அப்படிச் சொல்ல முடியாது. அதில் ஏராளமான கதாபாத்திரங்கள்.. ஏராளமான கிளைக் கதைகள் உண்டு.
ராஜாஜி எழுதிய ‘வியாசர் விருந்து’, வில்லிப்புத்தூரார் எழுதியது, சோ எழுதிய ‘மகாபாராதம் பேசுகிறது’ போன்ற மகாபாரம் பற்றி நூல்கள் அளவில் பெரியவை. இந்த நூல்கள் பல ஆயிரம் பக்கங்களில் இருக்கின்றன.
மகாபாரதம் பற்றி உரை நிகழ்த்தி வருபவர் பேராசிரியர் இளம்பிறை மணிமாறன். அவர் மணிக்கணக்கில் பேசக் கூடியவர். தமிழ், ஆங்கிலம் இரண்டிலும் பேசும் திறமை படைத்தவர். அவர் பேசிய 10-12 நிகழ்ச்சிகளின் சிடிகளைக் கேட்டேன்.
பி.ஆர்.சோப்ராவின் ‘மகாபாரதம்’ டிவி தொடர் இரண்டு ஆண்டுகள் ஒளிபரப்பானவை. பல அத்தியாயங்கள் கொண்டவை. சுமார் 70 மணி நேரம் ஓடும் அந்த கேசட்டுகளை வாங்கிக் குறிப்பெடுத்தேன். இந்த முயற்சியில் இளம்பிறை மணிமாறனை வழிகாட்டியாகக் கொண்டேன். இது அப்படிக் குறிப்பெடுத்து தயாரிக்கப்பட்ட உரைதான். பாமரனுக்கும் புரியும் வகையில் எளிய தமிழில்தான் பேசினேன்.
பேசும் முன் ஒத்திகை மாதிரி யாரிடமாவது பேசிக் காட்டினீர்களா..?
நான் நடைப் பயிற்சி போகும்போது இதைப் பலரிடமும் பேசிக் காட்டியிருக்கிறேன். நடைப்பயிற்சி என்று வந்தவர்களிடத்தில் இப்படி பேச ஆரம்பித்து பலரையும் தலைதெறிக்க ஓட விட்டிருக்கிறேன். இருந்தாலும் சில பேராசிரியர்கள் உள்பட சிலரிடம் முழுதாகப் பேசிக் காட்டியுள்ளேன்.
கடைசிவரை சீராகத் தங்குத் தடையின்றி பேசிய நீங்கள், கடைசியில் மட்டும் உணர்ச்சி வசப்பட்டு கண் கலங்கியது ஏன்..?
பேசி முடிக்கப் போகிறோம் என்கிற மகிழ்ச்சியில் வெளிப்பட்ட ஆனந்தக் கண்ணீர் அது. முழுக் கிணறு தாண்டி முடிக்கப் போகிறோம். என்கிற திருப்தியில் வெளிப்பட்ட கண்ணீர் அது.
கற்றறிந்தோர் சபையில் உரையாற்றும்போது பயம், பதற்றம் வரவில்லையா..?
எனக்கு முன்னே உட்கார்ந்திருந்தவர்கள் தமிழருவி மணியன், பிரபஞ்சன் போன்ற அதிகம் படித்தவர்கள். அப்போது பதற்றமாகத்தான் இருந்தது. ஆனால் பயந்தால் வேலைக்கு ஆகாது. இவர்கள் முன் பேச வேண்டும் என்றால் எதிரே இருப்பவர்கள் ஒன்றும் தெரியாதவர்கள் என்கிற எண்ணம் வர வேண்டும். அந்த நம்பிக்கையோடுதான் பேசினேன்.
சிறிதும் இடைவெளிவிடாமல் பேச முடிவு செய்தது ஏன்..?
இடைவெளிவிட்டால் கவனம் சிதறிவிடும் என்பது முதல் காரணம். பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது மைக்கில் ஏதாவது இடர்பாடு ஏற்பட்டாலோ அல்லது லைட் ஏதாவது அணைந்து கவனத்தை சிதறடித்துவிட்டாலோ நிச்சயம் நான் சொதப்ப வாய்ப்பிருக்கிறது.
நான் படித்து வைத்திருந்தது அனைத்தும் என்னுடைய மூளையில் ஸ்குரால்போல் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அதுதான் நான் இடைவிடாமல் பேச ஏதுவாக, துணையாக இருந்தது.
நான் சில இடங்களில் உணர்ச்சிகரமாக குரலுயர்த்தி பேசி முடிக்கும் போது என்னுடைய தொண்டையில் உள்ள நரம்புகள் வெடிக்க போகின்றன என்றுகூட நினைத்தது உண்டு. அவ்வாறு நினைத்ததோடு சரி.. அப்படி எதுவும் நிகழவே இல்லை.
அவ்வாறு ஏதும் நிகழாமல் போனதுக்கு காரணம் என்னவென்று யோசித்தபோதுதான் நான் பல வருடங்களாக யோகாசனம் செய்து வருவதுதான் காரணம் என்று எனக்குத் தோன்றியது. நான் எவ்வித இடைஞ்சல்களும் இல்லாமல் இடைவிடாமல் பேசியதற்கு யோகாசனமும் ஒரு காரணம் என்பது மறுக்க இயலாத உண்மை.
அதேபோல் நான் காபி மற்றும் டீ போன்றவற்றை குடித்து பல வருடங்கள் ஆகிறது. நான் கடைசியாக 1957-ம் ஆண்டில் காபி, டீ பருகுவதை விட்டதாக நியாபகம்.
ஒரு மனிதனை ‘நல்லவன்’ என்று கூறுவதற்கு அவனுடைய குண நலன்கள் மட்டும் போதாது. அவன் கடைப்பிடிக்கும் பழக்க வழக்கங்களும் மிக முக்கியமானது.
தங்களுடைய 70 வயதிலேயே என்னுடன் பணியாற்றிய மிகப் பெரிய ஜாம்பாவான்கள் மறைந்தபோதும் எளிவனான நான் 75 வயதாகியும் இன்னும் சுறுசுறுப்புடன் பணியாற்றுவதற்கும், நியாபக ஆற்றலோடு இடைவிடாமல் பேசுவதற்கும் முக்கிய காரணம், நான் கடைபிடித்த இது போன்ற சில நல்ல பழக்கங்கள்தான்..” என்று முத்தாய்ப்பாக சொல்லி முடித்தார்.
